Dimensions of Quality of Life in Germany: Measured by Plain Text Responses in a Representative Survey (SOEP)

چکیده

این مقاله نشان می دهد چگونه کیفیت زندگی می تواند توسط متن ساده در تحقیق نماینده، تحقیق پنل اقتصادی اجتماعی آلمان (SOEP) سنجیده شود. به علاوه این مقاله نشان می دهد که مشکلاتی که برای انعکاس دشوار هستند، به خصوص مشکلات مانند وضعیت اتحادیه اروپا یا تغییر آب و هوای بلند مدت همچنین بدهی ملی یا مشکلات با کیفیت محصولات مصرفی (مانند غذا) و خدمات (مانند درمان پزشکی)، مشکلاتی نیستند که اهمیت خاصی برای اکثر مردم داشته باشند. پیشرفتها و خطرات نظارت کردن شان دشوار است و فقط آنهایی که اثرات بلند مدت دارند باید عمدتا برای بحث انجام شده توسط کارشناسان و “نخبگان” با فکر سیاسی باقی بمانند. و در دموکراسی های نماینده در نهایت نمایندگان مجلس هستند که باید تصمیم بگیرند. نمایندگان مجلس احتمالا قادر هستند تصمیمات نسبتا بهتری با استفاده از تحقیقات نماینده و دیالوگ های ملی بگیرند نسبت به آنهایی که بدون این ابزار مشارکت مدنی کار می کنند. با این حال، مشارکت مدنی ارتقا یافته نمی تواند جایگزین نمایندگان مجلس شود.

Abstract

This paper demonstrates how quality of life can be measured by plain text in a representative survey, the German Socio Economic Panel Study (SOEP). Furthermore, the paper shows that problems that are difficult to monitor, especially problems like the state of the European Union, long-term climate change but also the national debt or problems with the quality of consumer goods (like food) and services (like medical treatment), are not issues of particular importance to the majority of people. Developments and risks that are difficult to monitor and only have long-term effects should be left primarily to the discourse conducted by experts and the politically-minded “elites”, the avant garde. And in representative democracies it is ultimately the parliamentarians who must decide. Parliamentarians are likely able to make somewhat better decisions using modern representative surveys and national dialogues than they would be without these instruments of civic participation. Nevertheless, improved civic participation cannot replace parliaments.

هدف سیاستمداران، دانشمندان و خبرنگاران برای نمایش واقعیت های زندگی به روشی متفاوت، فراتر از یک سنجش مانند تولید ناخالص داخلی (GPD)، به سادگی قابل درک است. با این وجود، تعیین شاخص های اجتماعی مفید برای چنین تصویر متفاوتی از واقعیت امر ساده ای نیست.

پرواضح است که دانش متخصصین و قضاوت حرفه ای کارشناسان در انتخاب سنجش های آماری و اجرای این مفاهیم به عنوان بخشی از تحقیقات آماری مفید می باشد. معقول نیست که بدون تخصص اقتصاددانانان، جامعه شناسان و آمارشناسان مفهوم برای مثال “درآمد” را عملیاتی کنیم. وابسته به مفهوم مورد نظر برای سنجش، نظام های تخصصی که در آن مفهوم دخیل هستند هم باید به همراه آمارشناسان آورده شوند. برای مثال، سنجش های آماری از “رضایت زندگی” یا “آلودگی” از ورودی عرصه های روانشناسی و علم محیط زیست سود می برند. با این وجود، اینکه قضاوت کارشناس فقط مفید باشد یا اینکه ضروری باشد زمانی که به انتخاب جنبه های زندگی یا دیگر نواحی می رسد که با استفاده از شاخص ها تعریف شدند قطعا آشکار و واضح است.

به هر حال، چرا کارشناسان باید انتخاب کنند و تصمیم بگیرند که کدام ابعاد زندگی، جامعه و طبیعت مهم هستند و کدام باید با استفاده از شاخص ها سنجیده شوند ، و نه خود شهروندان کشور؟ در یک دموکراسی، شهروندان هستند که توسط نمایندگان مجلس انتخاب شده شان نمایندگی می شوند کسانی که تصمیم می گیرند چه چیز مهم است، علی رغم اینکه کارشناسان ممکن است همیشه درباره این شرایط راضی نباشند. با این وجود “اراده مردم” ممکن است همیشه بر اساس مجموعه کامل واقعیتهایی نباشد که در تئوری توسط کارشناسان تولید و مدیریت می شوند، قرار دادن نیازها و اهداف کارشناسان بالاهای نیازهای شهروندان یک راهکار نیست: بی تردید کارشناسان انواع زیادی از نیازها و اهداف در جامعه را ارائه می کنند.

این مقاله نشان خواهد داد و بحث می کند که چگونه پاسخ های متنی ساده در مقاله وسیعی از جمعیت (SOEP) می تواند برای تعیین ابعاد کیفیت زندگی استفاده شود. در نهایت، آنالیز آن متن ها (کلمات) بر نظریه قدیمی دانشمندان سیاسی تاکید خواهد کرد: نمایندگان مجلس به عنوان نقشی ضروری در اتصال بین دانش کارشناسان و اراده مردم عمل می کنند.