Maintenance Management

مقدمه و معنی

اقدامات نگهداری گذشته و فعلی در هر دو بخش خصوصی و دولتی به این معناست که نگهداری اقدامات مرتبط با تعمیر تجهیزات بعد از خرابی شان می باشد. فرهنگ لغت کلمه نگهداری را به عنوان “کار نگه داشتن چیزی در شرایط مطلوب” تعریف می کند. این نشان می دهد که نگهداری باید انجام شود برای جلوگیری از اینکه وسیله یا قطعه ای خراب نشود یا برای تعمیر افول معمولی وسیله که با کارکرد وسیله رخ داده است، به منظور اینکه وسیله در عملکرد صحیح خود فحظ شود. داده های بدست آمده در تحقیقات زیادی در طول دهه اخیر نشان می دهد که بیشتر امکانات خصوصی و دولتی، منابع لازم برای حفظ تجهیزات به صورت کارکرد مناسب را گسترش نمی دهد. آنها منتظر می مانند که نقص تجهیزات رخ دهد سپس هر کاری که برای تعمیر یا جایگزینی تجهیزات لازم است را انجام می دهند. هیچ چیزی تا ابد دوام نمی آورد و همه تجهیزات مرتبط با آن از قبل برایشان طول عمر یا عمر کاری تعیین شده است.

INTRODUCTION AND MEANING

Past and current maintenance practices in both the private and Government sectors would imply that maintenance is the actions associated with equipment repair after it is broken. The dictionary defines maintenance as “the work of keeping something in proper condition, upkeep.” This would imply that maintenance should be actions taken to prevent a device or component from failing or to repair normal equipment degradation experienced with the operation of the device to keep it in proper working order. Data obtained in many studies over the past decade indicates that most private and Government facilities do not expend the necessary resources to maintain equipment in proper working order. They wait for equipment failure to occur and then take whatever actions are necessary to repair or replace the equipment. Nothing lasts forever and all equipment has associated with it some predefined life expectancy or operational life.

اهداف نگهداری و تعمیرات

 تجهیزات منبع مهمی هستند که به طور پیوسته برای اضافه کردن ارزش به محصولات استفاده می شوند. بنابراین، باید در بهترین شرایط کاری نگه داشته شود. در غیراین صورت، زمان خاموشی اضافی وجود خواهد داشت و همچنین وقفه تولید خواهد بود اگر در خط تولید انبوه استفاده شود. عملکرد ضعیف تجهیزات منجر به مشکلات کیفی خواهد شد. بنابراین، قطعا لازم است که تجهیزات در شرایط کاری خوب با هزینه اقتصادی نگهداری شوند. بنابراین، ما به روشی مرکب نیاز داریم برای به حداقل رساندن هزینه نگهداری. در حالتهای مشخص، تجهیزات در دوره زمانی ای منسوخ خواهند شد. اگر شرکتی بخواهد در همان تجارت به طور قابل رقابتی بماند، باید تصمیم بگیرد درباره اینکه آیا تجهیزات را جایگزین کند یا تجهیزات قدیمی را با متحمل شدن هزینه نگهداری و عملیاتی حفظ کند.

نوع نگهداری و تعمیرات

عمر طرح بیشتر تجهیزات نیاز به نگهداری دوره ای دارد. کمربندها نیاز به تنظیم دارند، چیدمان باید حفظ شود، روغن کاری مناسب روی تجهیزات چرخنده لازم است، و غیره. در برخی موارد، اجزای خاص باید جایگزین شوند، برای مثال، یک یاتاقان چرخ روی خودرویی موتوری، برای اطمینان از قسمت اصلی تجهیز (در این حالت خودرو) برای عمر طرح اش دوام می آورد. روش های مختلفی طراحی شده اند برای اینکه بدانند چگونه نگهداری می تواند اجرا شود برای اطمینان از اینکه تجهیزات به عمر طرح خودشان می رسند یا فراتر می روند. علاوه بر انتظار برای اینکه قطعه ای از تجهیزات دچار نقص شود (نگهداری راکتیو)، روش های دیگر شامل نگهداری پیشگیرنده، نگهداری پیشگویانه، یا نگهداری قابل اطمینان می باشند.

نگهداری راکتیو (خرابی)

نگهداری خرابی اساسا حالت نگهداری “کار تا زمانی که خراب شود” می باشد. هیچ اقدام یا تلاشی برای نگهداری از تجهیز صورت نمی گیرد به گونه ای که طراح در آغاز هدف داشته که عمر طرح به حداکثر مقدارش برسد. تحقیقات اخیر نشان می دهند که، این همچنان حالت نگهداری رایج و غالب می باشد.

مزیتهای نگهداری خرابی می تواند به عنوان شمشیری دو لبه دیده شود. اگر با تجهیز جدید کار می کنیم، می توانیم انتظار حداقل خرابی را داشته باشیم. اگر برنامه نگهداری مان کاملا راکتیو باشد، تا زمانی که چیزی خراب شود نیروی انسانی مان را گسترش نخواهیم داد یا هزینه سرمایه افزایش نخواهد داشت. چون ما هیچ هزینه نگهداری مرتبطی نمی بینیم، می توانیم این دوره را به عنوان صرفه جویی پول ببینیم. در واقعیت، در حین زمانی که معتقدیم هزینه نگهداری و سرمایه را صرفه جویی می کنیم، در واقع پول بیشتری صرف می کنیم نسبت به آنچه تحت روش نگهداری متفاوتی محتمل می شدیم. ما پول مرتبط با هزینه سرمایه بیشتری می پردازیم چون، درحالیکه منتظریم تجهیز خراب شود، طول عمر تجهیز را کوتاه می کنیم که منجر به تعویض سریعتری می شود. ممکن است ما هزینه به خاطر خرابی ابزار اولیه مرتبط با خرابی اش که باعث خرابی ابزار ثانویه ای می شود متحمل شویم. این هزینه افزایش یافته ای است که تجربه نمی کردیم اگر برنامه نگهداری مان پرواکتیو تر بود.